PARLAM GASCON [J.-J. Fénié]
Lundi 13 Avril 2020
Escotar, véder. En aquera temporada, per pro de monde se non per tots, las jornadas e las òras que passan an sobtament pres ua auta dimension. Donc, perqué ne pas préner un chic de temps? Estossi per escotar o véder emissions de radiò o de telé en lenga nòsta, videos, bracas o longas, qui permeten de descobrir personatges, lòcs, tradicions e autes tròç mau coneishuts o oblidats de Gasconha o d’un chic mei luenh. Quauquas proposicions...
Poesia. Agenés installat a Bordèu, lo Thierry Quatre que s’es descobèrt la passion de la lenga nòsta. En s’interessant a l’òbra deu Jansemin, lo celèbre poèta d’Agen. Lavetz, En prolongacion deus encontres culturaus de l’associacion “Ostau occitan” (IEO 33) au cafè “Lo Petit Grain” a Bordèu, lo Tederic (Thierry) qu’a començat de méter en linha videos per har descobrir la literatura occitana. La permèira (https://youtu.be/MqB2YZcrL2I) pòrta donc sus l’Agenés Jacques Boé (1798-1864). N’èra pas chinés, aqueth simple perruquèr, installat a dus pas de la passejada deu Gravièr sus l’arriba de Garona, dens la “pèrla deu Mieijorn” (lo capdulh deu departament e de l’ancian diocèsi). En mei de las papilhòtas, de las trescas e de las mesas en plecs, lo cohaire gascon (qui d’alhors s’exprimiva meilèu en lengadocian) tacanhava la musa e qu’estó cobèrt de glòria e de recompensas per sons poèmas en lenga d’òc. Çò qui explica lo son nom de pluma; qu’avè obtienut lo « jansemin d’argent »,ua de las recompensas deu concors deus Jòcs floraus de Tolosa. Qu’estó celebrissime dens son temps après que lo Charles Nodier, “papa” deu Romantisme, l’avó saludat. Sol, lo Balzac lo mespresèt publicament pr’amor que desclama un “charabia” de mau compréner. Quan pensan que l’Honoré de Balzac èra hilh d’un Albigés deu vilatge de La Nogairiá (Montirat), a costat deu Roèrgue, l’estonant Bernard-François Balssa (1746-1820)! Ne profiti per senhalar que, au Mont, lo Sénher Bernard Gieysse, dens “La Nuit du Viaur et autres nouvelles d’Occitanie” (auto-edicion, briga difusada, ailàs!) a escriut ua interessanta evocacion deu personatge...
Landescòts e Ribeirons. En aqueth temps d’embarrament generalizat ne gausi pas escríver “escapada dens la peninsula” deu nòrd de la Gironda. Totun – auta suggestion – que podetz bien anar cap au país deus “Landescòts” e deus “Graveirons” dens l’emission “Cont(r)adas”, sus França 3 Novèla Aquitània, emission animada preu jornalista Denis Salles. Aqueste magazine en òc sos-titolat en francés se pòt era tanben tornar véder (https://www.youtube.com/watch?v=UyvZdOTnvJA&feature=youtu.be ). L’equipa deu jornalista es anada a Solac e a Vendais-Montalivet véder Dauna Régine Ardilley, presidenta deus “Tradinaires”, associacion medoquina qui entertien la petita eslama gascona entre Ribèira (l’estuari de la Gironda) e còsta sablosa dab dunas (ròcas, terrèirs) e depressions aperadas “ letas” o ‘ledas”. Deu costat de la Ribèira, dab terraças de grava on creishen los grans vinhaus, borgés o non, deus celèbres castèths (Beychevelle/Vaishavèla, Latour Mouton-Rothschild...), viven los “Gravèirons” o “Ribeirons”. Percé qu’i a taben gents de ribèira qui pescan, au carrelet, o mèmes sus vaisheths. Ja que lo peish, com dens tan d’autes fluvis e arrius, se hèci mei rar pr’amor de la pollucion. Au miei de la presqu’ila e sustot dens los grans pinhadars de las seuvas, domaniaus o privadas, los Landescòts son pinhadèirs, arrosinèirs, boscassèrs o emplegats dens las segarias. Lo magazine saluda tanben la memòria de Jeanne dite “Soeurette” Allard – “ua bèra persona”, ce ditz la Régine Ardilley – qui a escriut poèmas, istòrias e sovenirs sus lo son parçan de Vendais, de Graian e L’Espitau, Queirac o de Jau- Dinhac e Hloirac. Tè! Un conselh de mei se voletz ne saber mei suu Medòc: perqué ne pas obrir quauquas paginas de “ Médoc, les valeurs du lieu e autres textes”, deu Crestian Coulon (Confluences, 2014)? Que serà bon com un tròç de “cohard” (lo “grenier médoquin”) a l’òra de minjar un nhac en tot béver un veiròt de roge.
Tornar escotar. Pensatz a la baladodifusion (“podcast” en francés non academic). 1)Un bon exemple dab l’emission “Adishatz” presentada per Alain Pierre sur Radiò Entre-duas-Mars, petita estacion girondina. Lo valent animator, dempuish annadas, abòrda tots los subjèctes qui hèn la realitat culturau e linguistica deus país d’òc, de Gasconha, Perigòrd e Agenés sustot (https://www.radio-entre-2-mers.com). 2) Autas possibilitats: los dirèctes o los podcasts de Radiò País (“De Begar enlà”, hèita per intervenents Landés de Dacs, de Sent Sever o deu Poi, o “Quan charran Provença e Gasconha” sus la literature provençau) o videos bracas, filmes e reportatges sus Oc Tele (www.octele.com). Lo temps que’vs va mancar!
Jean-Jacques Fénié
Foto JJF: De que léger per viatjar dens l’espaci gascon e un un chic mei luenh.